پیش از ظهور مهدی(ع) کشتارهایی رخ می دهد و تعداد زیادی از انسان ها کشته می شوند و افرادی که باقی می مانند کمتر از کشته شدگان هستند.

یکی از پرسش هایی که ذهن بیشتر انسان هارا به خود مشغول کرده، آن است که امام زمان(ع) چگونه نظام های سیاسی گوناگون را که دارای افکار و توانایی های مختلفی هستند، از میان برمی دارد و نظام واحد جهانی تشکیل می دهد؟
سیستم و برنامه حکومتی آن حضرت چگونه است که در آن ظلم و ستمی در جهان نخواهد بود؛ فسادی صورت نمی گیرد و گرسنه ای یافت نمی شود؟

امنیت پیش از ظهور

جنگ، کشتار و فتنه ها

تعدادی از روایات، از قتل و کشتاری سخن می گوید که پیش از ظهور مهدی(ع) به وقوع می پیوندد. برخی از این روایات، تنها کشتار را یادآور می شود و برخی وسعت کشتار را نیز مشخص می کند.

امام رضا(ع) در این باره می فرماید: پیش از ظهور امام زمان(ع) کشتارهای پیاپی و بی وقفه رخ خواهد داد.

ابوهریره می گوید: در شهر مدینه کشتاری خواهد شدکه در آن منطقه"احجاز الزیت" از هم می پاشد و فاجعه "حرّه" در برابر آن، مانند ضربه تازیانه ای بیش نیست، آن گاه که پس از کشتار به اندازه دو فرسنگ از مدینه دور شوند، با حضرت مهدی(ع) بیعت می شود.

ابوقبیل می گوید: شخصی از بنی هاشم زمام حکومت را به دست می گیرد و تنها بنی امیه را قتل عام می کند، به طوری که جز عده اندکی، کسی از آنان برجای نمی ماند. پس از آن، فردی از بنی امیه خروج می کند و در مقابل هر نفر، دو تن را می کشد، چنانکه جز زنان کسی باقی نمی ماند.

رسول خدا(ص) چنین می فرماید: سوگند به خدایی که جانم در دست قدرت اوست. دنیا پایان نمی یابد تا این که زمانی فرارسد که نه قاتل بداند برای چه دست به قتل زده است و نه علت کشته شدن مقتول مشخص باشد و هرج و مرج همه جا را فرا می گیرد. در چنان زمانی، قاتل و مقتول به جهنم می روند.

امیرمومنان علی(ع) می فرماید: پیش از ظهور قائم(ع) جهان دچار دو نوع مرگ می شود. مرگ سفید و سرخ. مرگ سرخ با شمشیر (اسلحه) است و مرگ سفید با طاعون است.

امام باقر(ع) می فرماید: برای قائم آل محمد، دو غیبت است که یکی طولانی تر از دیگری است. در آن دوران، مردم را مرگ و کشتار فرامی گیرد. جابر می گوید: از امام باقر(ع) پرسیدم: در چه زمانی این امر (قیام مهدی(ع)) روی خواهد داد؟ امام در پاسخ فرمود: ای جابر! چگونه این امر تحقق یابد. در حالی که هنوز بین حیره و کوفه تعداد کشته ها زیاد نشده است.

امام صادق(ع) فرمود: پیش از ظهور قائم(ع) دو نوع مرگ پدیدار می گردد: مرگ سرخ و مرگ سفید. به اندازه ای از انسان ها کشته می شوند که از هر هفت نفر، پنج تن نابود می گردند.

امیرمومنان علی(ع) فرمود: حضرت مهدی(ع) ظهور نمی کند. مگر اینکه یک سوم مردم کشته شوند و یک سوم بمیرند و یک سوم باقی بمانند.

از امیرالمومنین(ع) پرسیدند: آیا برای ظهور حضرت مهدی(ع) علامت و نشانه ای است؟ فرمود: نعم، قتل فظیع و موت سریع و طاعون شنیع.

و به نقل ارشاد القلوب: "قتل ذریع" یعنی با سرعن و عالمگیر.

و به نقل مدینه المعاجز: "قتل رضیع" یعنی لئیم و پست.

و به نقل حلیه الابرار: "قتل فضیع" یعنی ناگوار.

معنای روایت چنین است: آری، برای ظهور حضرت نشانه هایی است، ازجمله کشتارهای عالمگیر و ناگوارو پست و مرگ هایی سریع و پی در پی و شیوع طاعون.

محمد بن مسلم می گوید: امام صادق(ع) فرمود: امام زمان(ع) ظهور نمی کند، مگر این که دو سوم مردم جهان از بین بروند. عرض شد: اگر دو سوم مردم کشته شوند. پس چه تعداد خواهند ماند؟ فرمود: آیا راضی نیستید و دوست ندارید از یک سوم باقی مانده باشید؟

امام صادق(ع) فرموده است: امر ظهور تحقق نمی یابد تا این که نه دهم مردم نابود شوند.

علی(ع) می فرماید: در آن روزگار از مردم جز یک سوم آنان، کسی بر جای نمی ماند.

پیامبر گرامی اسلام(ص) فرمود: از هر ده هزار نفر، نه هزار و نه صد تن به قتل می رسند و جز تعداد اندکی، جان سالم به در نمی برند.

ابن سیرین می گوید: حضرت مهدی(ع) ظهور نمی کند تا این که از هر نه نفر، هفت تن کشته شوند.

از مجموع روایات نکات زیر استفاده می شود:

1: پیش از ظهور مهدی(ع) کشتارهایی رخ می دهد و تعداد زیادی از انسان ها کشته می شوند و افرادی که باقی می مانند کمتر از کشته شدگان هستند.

2: تعدادی از کشته شدگان در جنگ کشته می شوند و تعدادی دیگر به واسطه بیماری های مسری که به احتمال قوی از کشته های به جا مانده جنگ، تولید شده است،  جان می سپارند. هم چنین احتمال دارد که این گروه به وسیله سلاح های شیمیایی و میکربی که بیماری تولید می کنند، جان دهند.

در میان اقلیتی که باقی می مانند، شیعیان و دوست داران امام زمان(ع) هستند، زیرا آنان هستند که با مهدی(ع) بیعت می کنند. نیز در سخن امام صادق(ع) آمده بود که آیا راضی نیستید که از یک سوم باقی مانده باشید؟

منبع: "نشانه هایی از دولت موعود" نوشته حجت الاسلام نجم الدین طبسی