براساس تحقیقات صورت گرفته توسط دانشگاه میشیگان، غذاهایی که از پنیر در آنها استفاده شده، افراد را به نوعی دچار اعتیادی ناخواسته میکنند. محققان در دانشگاه میشیگان برای انجام تحقیقات خود از وجود بیش از ۵۰۰ داوطلب استفاده کردهاند. محققان از استاندارد اعتیاد غذای Yale استفاده کردهاند. این استاندارد روشی است که با استفاده از آن میتوان اعتیاد یک فرد به خوردن را اندازهگیری کرد. سپس داوطلبان از میان ۳۵ غذایی که پیش روی آنها قرار گرفته، اعتیادآورترین نمونهها را انتخاب کردهاند. در بخش دوم این مطالعه، افراد از میان ۳۵ غذای مورد نظر، به ترتیب نمونههایی را انتخاب کردهاند که جلوگیری از خوردن آنها بسیار سخت است.
اما شاید جالبترین نکته در خصوص این تحقیق با نگاهی به نتایج مشخص شود. محققان با بررسی پاسخهای کاربران به این نتیجه رسیدهاند که اعتیادآورترین غذای مشخص شده توسط افراد، پیتزا است. چیزبرگر و خود پنیر نیز به عنوان اعتیادآورترین غذاها در رتبههای بعدی جا گرفتهاند. جالب است که گزینههای مورد نظر بالاتر از چیپس، شکلات و انواع شیرینیها قرار گرفتهاند. اما چه چیز باعث شده تا پیتزا به چنین جایگاهی برسد؟ پاسخ روشن است، استفاده از پنیر پرچرب پیتزا را به رتبههای بالا انتقال داده است. براساس اطلاعات ارائه شده که برگرفته از نتایج این تحقیق است، هر اندازه که غذا چرب باشد، تمایل افراد برای خوردن آن بیشتر میشود.
تحقیقات پیشین انجام شده نشان داده که شماری از کاربران در صورت سوءمصرف، رفتارهای خاصی را از خود نمایش میدهند و این موضوع در مورد سوءمصرف غذا نیز صادق است.
دکتر نیل برنارد به این نکته اشاره کرده که پنیر به علت دارا بودن پروتئین کازئین (Casein) که باعث ایجاد کازومورفین میشود، بسیار اعتیادآور است. این تغییرات زمانی که غذای حاوی پنیر مورد استفاده قرار گرفت، در فرآیند هضم ایجاد میشود. وی در این خصوص چنین اظهار نظر کرده است:
کازومورفین ایجاد شده در اثر خوردن غذای پنیردار به گیرندههای اوپیوئید متصل شده و همچون هروئین و مورفین عملکردی باعث ایجاد احساس آرامش در کاربر میشوند. با توجه به اینکه پنیر تا حد زیادی ماهیت جامد داشته و آب خود را از دست داده، ا زاینرو منبع سرشاری از کازومورفین است. البته باید تحقیقات بیشتری در مورد تاثیر کازومورفین روی بدن انسانها انجام شود.
پنیر یک خوراکی مضر و پرچرب است، اما این بدین معنی نیست که نباید این مادهی غذایی را مورد استفاده قرار داد. بلکه باید در مصرف این چنین مواد غدایی که منبع سرشار چربی و عامل بیماریهایی نظیر چربی خون هستند، تعادل را رعایت کرد.